Bosang bosang bosang !
Hamba bosang dekat rumah.
Pandang kiri pandang kanan. Aku sorang. Apa boleh buat.
Menganggur jer lah dekat rumah.
Makan , tidoq ! Makan, tidoq ! Makan, tidoq!
Sebenarnya jauh di sudut hati, aku rindu adik aku yang
seorang ni. Wahai adikku Athiera Nur Zafiera, kakakmu ini sedang merinduimu.
Mana pergi adik aku?
Alhamdulillah, dia
sekarang tengah mengejar cita-cita dia untuk menjadi seorang civil engineer,
macam kakak dia la. Ehem. Ala, akak dia ni angan-angan kosong jer la.
Dah seminggu adik aku dekat UITM Jengka. Rindunya nak
gurau-gurau, borak-borak, kongsi cerita.
Yang penting, aku rindu nak gaduh dengan kau. ! kau kan suka berebut
makanan dengan aku.
Hey ! aku tak pernah jauh dengan kau kan, adik. Sekolah
tadika sama-sama, sekolah rendah sama-sama, sekolah menengah sama-sama. Sampai
kau ikut aku pergi sekolah teknik tu kan. Aku tahu, kau bukan nya suka sangat
pun course tu. Tapi sebab aku, kau apply jugak kan. Sebab tu la aku sayang kau.
Adik,
Orang cakap kita kembar kan. Yelah, kau dengan aku sama
tinggi. Muka sama. Cuma kau gemok sikit jer. Aku kurus. hehe
Adik,
Kau ingat tak time kecik-kecik dulu, masa kita main masak-masak, kau baling batu
kat kepala aku. Berdarah. Aku menangis. Tapi aku tak marah kau. Sebab kau adik aku.
Padan muka aku kena batu. Hehe
Adik,
Kau ingat tak masa sekolah rendah. Bila aku tak cukup duit
belanja, aku cari kau ,masa rehat. Aku tahu kau mesti bagi kalau aku mintak. Aku
kan kakak. Taiko !
Adik,
Kau ingat tak, kita sama-sama kena denda dekat perhimpunan
masa sekolah rendah pasal joghaton tu kan. Kita lupa nak bagi kad tu dekat
mama. Haha kelakar bila nama kita kena panggil. Dua-dua kena berdiri dekat
depan.
Adik,
Kau ingat tak masa kau awal-awal masuk sekolah teknik tu.
Aku kan senior kau. Tak ada orang tahu pun yang kau ni adik aku. Bukan aku tak
nak bagi tahu, aku nak kau berdikari sendiri. Tak nak mengharapkan aku jer yang
kena ajar kau. Takkan semua benda aku nak suruh kau buat kan. Tapi aku tetap
perhatikan kau dari jauh. Aku tahu, kau tu manja ! takkan nya boleh buat semua
sendiri. Sikit-sikit nangis. Sikit-sikit nangis. Senior tegur kau sikit pun kau
dah berair mata cerita dekat aku. Haha. Tapi ok lah, at least kau tak buat hal
macam kakak kau buat dulu.
Adik,
Aku selalu marah kau kan dekat rumah. Selalu suruh kau buat
kerja rumah semua. Kau tahu tak sebenarnya aku nak kau tu jadi rajin sikit. Kau
selalu harapkan mama yang suruh kau buat. Kau dah besar, adik. Kalau masa kau
kecik-kecik dulu, boleh la nak harap mama buat. Aku tak nak bila kau dah masuk
universiti, kau tak pandai nak uruskan diri sendiri. Kau tu pelupa adik. Semua
benda nak aku ingatkan.
Adik,
Aku nak mintak maaf sebab tak hantar kau pergi daftar hari
tu. Aku tahu, kau mengharapkan aku hantar kan. Kemas kan baju untuk kau. Kemaskan
tempat baru kau. Aku bukan tak nak pergi, nanti aku sedih bila tengok kau kat
sana. Aku sedih bila tengok kau dah besar. Tak macam dulu kan adik. Aku nak kau
pandai bawak diri. Tak nak la macam dekat teknik, baju kau pun nak aku kemaskan
kan. Baju sendiri pun nak aku jugak yang pesan suruh basuh.
Adik,
Kau dah masuk universiti, kau jaga diri baik baik.
Universiti dengan sekolah tak sama adik. Macam-macam benda baru nanti kau akan
belajar. Percaya la cakap kakak kau ni. Jangan lah jadi malas macam aku, jangan lah kecewa kan mama papa. Result SPM
kau tu tak menjamin pun masa depan kau.
Kau yang kena corakkan sendiri. Sekarang la masanya kau fikir masa depan kau.
Aku tahu, mula-mula kau mesti tak boleh nak suaikan diri. Yelah, hari pertama
kau pergi pun, kau dah cakap nak balik. Kau telefon aku menangis-nangis sebab
tak tahan duduk sana, tak cukup makan. Haha kelakar kau tahu tak. Tak sampai
seminggu pun lagi. Sabar lah adik.
Adik,
Sekarang kau dah tak ada dekat rumah, aku tak tahu nak
beborak denga siapa sebelum tidur. Tak tahu nak cerita dekat siapa masalah aku.
Sebelum nih kau jer yang paham. Walaupun kadang-kadang kau tak layan cerita aku
kan. Tak apalah. Aku tak kisah. Sebab aku sayang kau , adik. Aku tunggu kau
balik. Macam-macam aku nak cerita. Ingat lah pesan aku. Jaga diri elok-elok .
Sekarang kakak kau nih menagis sebab rindukan kau sangat.
KAU TAHU TAK ! aku tahu kau takkan baca blog aku ni. Biarlah. At least, semua
yang baca ni tahu yang aku sayang kau sangat !